KuKirin G2 Master - De scooter die mijn bloed doet koken maar me niet zal doden

Scooters lijken in één opzicht zeker op auto's. Sommigen van hen zijn goed om je van A naar B te brengen, en er zijn er die je bloed vol adrenaline pompen. De KuKirin G2 Master ondersteunt duidelijk de tweede groep, maar niet op een manier waardoor je voor je leven hoeft te vrezen.

Bekijk ook mijn videopresentatie!

Invoering

Het is alweer een paar jaar geleden dat ik voor het eerst op een elektrische scooter stapte. Ik heb nogal wat machines geprobeerd, van kleine ropi-scooters tot buffels van 6000 watt, dus ik denk dat ik enig inzicht in het onderwerp heb. Ik weet wat ik je kan aanraden als je maar een paar kilometer per dag wilt doen, ook al gebruik je hem om naar je werk te gaan, ook als je hem nodig hebt voor vrijetijdsbesteding.

Ik weet wat ik je kan aanraden als je in een heuvelachtig (bergachtig) gebied woont, ook als je 70 kilo weegt, of zelfs als je 120 kilo weegt. Ik kan je vertellen wat voor soort scooter je leuk vindt, of je graag sportief gaat, en wat is jouw favoriet als je van adrenalinekicks houdt, maar ook wat zal jouw favoriet zijn als een rustig tempo jouw wereld is.

Er zijn een miljoen soorten rollers, zelfs als de leek het in eerste instantie niet ziet.

De KuKirin G2 Master is een sportieve scooter, een spannende scooter, een krachtige scooter. Het is niet zo sterk dat je als ervaren rolschaatser doodsbang bent, niet zo sterk dat je de krachten die vanuit de vloer en heupen ontstaan ​​niet gemakkelijk kunt tegengaan, maar zeker genoeg dat je een constante grijns op je gezicht hebt als je jij staat erop.

De KuKirin G2-familie bestaat momenteel uit drie leden. Dit zijn Pro, Max en Master. Al in één oogopslag is duidelijk dat de stamboom hetzelfde is, de vering, vering/demping en afmetingen zijn allemaal vergelijkbaar. Hoewel de Pro en Max slechts een scooter zijn die er sportief uitziet, maar tijdens gebruik een beetje sportief aanvoelt, is de Master al de instap in de keiharde wereld van duizenden watts met dubbele motoren. Het is waar dat dit hier nog steeds slechts de onderste stap is, maar om deze reden zal het geschikt zijn voor degenen die:

1. Ze vereisen geen huiveringwekkende versnelling,
2. vrezen voor hun leven
3. maar ze willen ook een grotere heuvel op kunnen.

De robuustheid van het frame laat al zien dat de ingenieurs van Kukirin een hogere trede nastreefden. Ze hebben het oude frame vervangen, wat echt goed nieuws is, want er was (is) een probleem met de schroefframehals, in plaats daarvan gebruikten ze een vaste, gegoten framehals, waarin, op een heel slimme manier, de kabels niet werden geschroefd , dus zelfs bij een mogelijke breuk zal het gemakkelijker te repareren zijn.

Verstelbare veerpoten voor en achter, profieldikte, hielsteun achter en het ontbreken van een zitje geven allemaal aan dat de Master niet langer een voertuig zal zijn voor vaders en tieners die er sportief uit willen zien, maar voor mensen die de categorie van 350 watt zijn ontgroeid. ., even oefenen en willen genieten van het vermogen dat een scooter van 2000 watt kan leveren.

Want de KuKirin G2 Master is al een toestel van 2000 watt, terwijl de G2 Pro het met 600 watt moest doen, maar de G2 Max slechts met 1000 watt kon werken.

Ook het aantal motoren is veelzeggend. Wat mij betreft geef ik er de voorkeur aan als het maximale vermogen uit twee motoren komt. Natuurlijk is het even wennen, want op losse grond kan een voorwiel dat draait als je gas geeft een grote verrassing zijn, maar toch b.v. in dit geval is het veel prettiger als de 2000 watt niet alleen wordt toegepast op het achterwiel, maar wordt verdeeld over 1000+1000 watt voor de voor- en achterwielen.

De vorm is dan ook vergelijkbaar binnen de G2-familie. De Master verschilt qua formaat en gewicht aanzienlijk van de Pro-versie, maar niet veel van de Max. Vergeleken met de laatste is het gewicht slechts 2 kilogram meer, maar de lengte is hetzelfde. Dat laatste is interessant omdat de Master er slungeliger uitziet en de vorken er langer uitzien. Misschien misleidt het ons optisch door ons een veel sportiever exemplaar te geven in plaats van het gebruikelijke conservatief ogende achterspatbord.

Er zijn zaken die niet veranderd zijn ten opzichte van de Max, zoals het dashboard, dat ik vorig jaar al leerde kennen in verband met de Kukirin M5 Pro. De indexschakelaar en de groep schakelaars die deze bevatten zijn veranderd, en ten goede, waaronder ook de knop voor de verlichting en de doedelzak.

In plaats van de rechts-links indexschakelaar hebben we een push-in-schakelaar gekregen, wat volgens mij een iets betere oplossing is. Op de schuifschakelaar is het, vooral als je handschoenen draagt, vrij moeilijk om de middenpositie te bereiken als je niet aan het indexeren bent, maar de drukknop heeft een drukindex en een index om hem uit te schakelen, dus ons werk is gemakkelijker dan manier.

Ik vind het ook leuk dat de oplaadpoort op de Master zich eindelijk niet aan de zijkant van de trepan bevindt, maar bovenop de framehals. Het heeft ook een veerbelast deksel. Ik weet niet hoe lang dit de riem zal vasthouden, hij lijkt vrij dun, maar als dat zo is, zal het een veel betere oplossing zijn dan de connectoren die aan de zijkant zijn geplaatst, hier komt minder water binnen dan aan de zijkant.

Oké, laten we snel de fabrieksgegevens bekijken!

Zoals ik hierboven schreef, is de KuKirin G2 Master een scooter van 2000 watt, oftewel 2 x 1000 watt. Het drijft zowel de voor- als de achterwielen aan. Natuurlijk krijgen we schijfremmen om te stoppen, maar dit zijn nog geen hydraulische remmen, waar ik een beetje spijt van heb, ik denk dat een hydraulische rem geschikt zou zijn geweest voor een snelle scooter van deze categorie.

Volgens de fabrieksgegevens bedraagt ​​de aanbevolen topsnelheid 25 km/u, wat uiteraard maar een grapje was, aangezien 60 km/u ook mogelijk is met deze scooter. Uiteraard moet je hiervoor maximaal 75 kilo wegen, ook heb je wat rugwind en een helling nodig, maar het kan wel. Realistisch gezien zeg ik blindelings 50-55 kilometer per uur, maar de test zal uitwijzen wat de kleine allemaal kan!

De waterdichtheid is IP54, dus dit is ook geen duikscooter, maar opspattend water kan hem waarschijnlijk geen kwaad. De te beklimmen stijging bedraagt ​​20 graden, de afstand die op één lading kan worden afgelegd is af fabriek 70 kilometer en hiervoor kunnen we de energie opslaan in een accu van 20,8 Ah (52 volt systeem), die volledig kan worden opgeladen opgeladen in 10-11 uur.

Ook de afmetingen zijn belangrijk, geopend is de machine 126 x 59,5 x 131,5 centimeter (dus 126 lang, 59,5 breed aan het stuur en 131,5 hoog aan de dissel), het nettogewicht is 33 - het brutogewicht is 39 kilogram. Ook de maat van het loopvlak is van belang, deze is 49 x 19 centimeter.

Uiteraard is er voor en achter verlichting aanwezig, met aan de voorzijde een witte LED-schijnwerper en aan de achterzijde een rood licht, dat zoals gebruikelijk tevens remlicht is. Aan beide zijden van de trepni, voor en achter, bevinden zich gele lichten, die tevens als index fungeren. In het donker zien ze er best goed uit.

Als teken van de hogere categorie staat er aan beide zijden van de trepni ook een kleurrijke, verlichte KuKirin-inscriptie. Ik hou niet van deze kleine dingen, maar het valt niet te ontkennen, in het donker kan elk extra licht een leven redden, dus ik vind het niet erg, laat er verlichte KuKirin-letters zijn!

Ik heb de wielmaat niet genoemd, deze is 10 inch, de banden zijn ballonvormig, hun patroon is geschikt voor gemengd gebruik, dat wil zeggen, er zijn geen grote hobbels, maar het zijn niet de gebruikelijke banden voor volledig glad asfalt.

En als slotcijfer blijft het laadvermogen, dat niet is veranderd ten opzichte van de kleinere machines, op 120 kilogram.

Ervaringen kunnen komen!

Laten we beginnen met rijeigenschappen!

Hoewel ik aan het begin van het artikel schreef dat de KuKirin G2 Master goed zal zijn voor degenen die kleinere scooters zijn ontgroeid, heb ik niet de hele waarheid verteld. Feit is dat de KuKirin G2 Master ook goed zal zijn voor wie wil overstappen van een kleinere ropi-scooter naar een serieuzere machine.

De reden hiervoor is dat we in het geval van de KuKirin G2 Master, vanwege het ontwerp met twee motoren, in totaal 6 vermogensniveaus beschikbaar hebben, van heel vriendelijk tot het verleggen van onze grenzen. We krijgen 3 vermogensniveaus, daarnaast krijgen we de modus met één of twee motoren, en 2 x 3 betekent zes vermogensniveaus.

Op de eenmotorige, laagste versnelling is de scooter uiterst vriendelijk, en hoewel ik hem niet zou aanbevelen als eerste scooter voor absolute beginners, met voldoende volwassenheid, aandacht en voorzichtigheid, zal hij niet te veel zijn voor absolute beginners of.

Voordat iemand de vraag stelt, merk ik op: nee, ik zou er sowieso geen 10-11-12-jarig kind op zetten. Maar zelfs met een motor hebben we 1000 watt onder ons, en er zijn slechts één of twee druk op de knop nodig om de "vriendelijke" van 1000 watt in een monster van 2000 watt te veranderen. Dus de beslissing is aan jou, ik zou deze machine zeker niet onder mijn zoons plaatsen.

Naarmate we de versnellingen hoger zetten en de tweede motor inschakelen, wordt de scooter steeds mannelijker en wendbaarder. De hogere snelheid dwingt ons al om meer te remmen, maar gelukkig houdt de rem, ook al is het een bowdenrem, ook mijn 100 kilo gewicht (plus het gewicht van de scooter) vast, zodat het mogelijk is om zelfs vanaf een snelheid van 40-45 kilometer per uur zonder over het stuur te vallen.

Hier moet ik natuurlijk nog een keer de praktijk noemen, want het is toch goed om te weten dat op een scooter (net als op motorfietsen) het stuur er is om mee te sturen, en niet om erop te vertrouwen. Bij hogere snelheden moet je dus je lichaamsgewicht verplaatsen, naar achteren bij het remmen en naar voren bij het accelereren.

Zoals ik in de specificatie schreef, kan de hardheid van de veerleden worden aangepast. In eerste instantie had ik het gevoel dat ze te hard stonden afgesteld, maar tijdens het gebruik bleek dat naast het behendige gebruik de afstemming perfect was voor mijn eigen lichaamsgewicht. Ik denk dat het lastig wordt voor 75-80 kilo, maar gelukkig kan het verfijnd worden, iedereen kan de vering voor zichzelf aanpassen.

Natuurlijk heb ik het ook off-road, op asfalt, in een hoger tempo en in het stof geprobeerd. Ik denk niet dat deze scooter is ontworpen om af te stoffen. Het is niet zo dat je niet langzaam met hem kunt gaan, hij doet gewoon niet alsof. Hij wil snelheid, hij wil sportief gebruik en je voelt het vuur erin branden.

Tegelijkertijd is 2000 watt niet het vermogen waardoor je broek voortdurend IFA-strepen heeft. Je gaat er geen auto's mee racen (ik schaam me, maar ik deed het met de 6000 watt scooter die ik vorig jaar had, ik kon er niet tegen), maar deze kracht is genoeg om je vol te houden moeilijk, dat de hielsteun niet alleen een esthetische, maar een echte rol speelt bij het versnellen, laat dat nu al zo zijn.

2000 watt is genoeg om je met normale snelheid bergopwaarts te brengen. Hier komt het voordeel van de dubbele motor en schakelbaarheid weer naar voren, want als je het extra vermogen niet nodig hebt om te racen, maar om een ​​berg te kunnen beklimmen, heb je daar ook de mogelijkheid voor.

Met de grote drukknop kun je onderweg de tweede motor aan- of uitzetten, dus als je in een rustig tempo de bergop bereikt, hoef je niet eens af te stappen en de machine te duwen, het is voldoende om 'aan te zetten'. "de tweede motor als je het gevoel hebt dat je veel langzamer gaat rijden. Uiteraard is het in zulke gevallen passend om even het gas los te laten, zodat je niet voor verrassingen komt te staan.

Het lukte mij niet om de maximale snelheid van 60 kilometer per uur te halen. Dit betekent ca. het was te verwachten, het verbaasde mij niet echt. Er kwamen er echter 55 uit. Ik denk dat dat goed genoeg is. Veel belangrijker dan topsnelheid zijn acceleratie en koppel. Als je niet goed gas geeft, is het rijden tussen auto's een gevaarlijkere stunt, want bij het starten bij een stoplicht of het oprijden van een rotonde willen ze je altijd overreden. Tenzij je de auto's bij de start versnelt, wat met de G2 Master wel mogelijk is, want als je dapper genoeg bent, met twee draaiende motoren, kan het voorwiel bij het starten in de derde versnelling doordraaien op asfalt, waardoor een geluid waar ik tranen van krijg..

Nog een laatste ding: het bereik. Nou ja, misschien zal het niemand verbazen dat 70 kilometer slechts een mooie droom is. Met een laag lichaamsgewicht, zonder remmen of accelereren, met lage snelheid en werking met één motor misschien, maar ik benadruk dat deze afstand alleen heel goed mogelijk is, maar niet in reële omstandigheden, vooral niet bij gebruik met twee motoren.

Zoals ik met mijn lichaamsgewicht heb berekend, is bij gemengd gebruik maximaal 35-40 kilometer realistisch. Als je wild gaat, als je twee motoren gebruikt, halveer dit dan ook. Het is niet aan mij om te beslissen of dit veel of weinig is, of misschien niet genoeg, je moet weten hoe ver en hoe je het wilt overbruggen met de machine.

Je moet ook berekenen dat 10-11 uur een realistisch cijfer is voor een volledige oplaadbeurt, dat wil zeggen dat je de batterij niet van nul naar volledig oplaadt tijdens een werkperiode van 8 uur.

Ik moet constateren dat de realistisch haalbare 35-40 kilometer niet voldoende is, aangezien b.v. Voor Boedapest is dit een afstand van Érd naar Budakalász, en het zou mij enorm verbazen als iemand erachter komt dat hij heel graag elke dag van Érd naar Budakalász en 's middags terug wil scooteren. Het lijkt niet erg realistisch.

De realistische afstand die met één lading kan worden afgelegd is ook niet klein. Nogmaals in relatie tot Boedapest hebben we het over de afstand van Campona tot de Árpád-brug, die ongeveer 16-17 kilometer bedraagt, dus als je voorzichtig rijdt, kun je de reis heen en weer met één lading. Ik wil opmerken dat ik er niet eens zeker van ben of ik elke dag in Boedapest op een scooter zou willen rijden.

Qua bereik denk ik dus dat de werkelijk beschikbare capaciteit naar mijn mening ook ruim voldoende is.

Laten we het samenvatten!

De KuKirin G2 Master is duidelijk het huidige hoogtepunt van evolutie in de G2-familie. Het is ook een sterke en enorme stap vooruit vergeleken met de piek Max van vorig jaar, aangezien de Master vergeleken met de 1000 watt van de Max 2000 watt heeft, en als toevoeging een oplossing met twee motoren. Er staat een grote rode markering voor de manier waarop de eindtrappen zijn afgesteld, op de kleinste trap is het gebruik bijna kinderspel met een motor, hij rijdt makkelijk en de remmen zijn ook goed.

Het is duidelijk dat ik na al die tijd niet kan zeggen wat er over twee jaar met de machine zal gebeuren, ik weet niet hoe de lagers en remmen zich zullen houden. Wat ik zeker kan zeggen is dat de KuKirin G2 Master een extreem goede basis biedt. De structuur is sterk en duurzaam, dus als de lagers vervangen moeten worden, zult u niet teleurgesteld zijn, omdat de rest van de structuur waarschijnlijk vele, vele jaren dienst zal doen.

Ik hou echt van het nieuwe framehalsontwerp, dat al lichtjaren verwijderd is van de oude vastgeschroefde oplossing. Op een positieve manier uiteraard. Ik zeg niet dat ik geen gebroken aluminium gietstuk heb gezien, maar het is zo zeldzaam als een witte raaf. Aan de andere kant heb ik vanwege de oudere opschroefoplossing al heel wat klachten gelezen waar ze de neiging toe geven.

Ik moet zeggen dat de G2 Master niet alleen het toppunt is geworden in kracht en snelheid, maar ook in kwaliteit. Misschien is het gewoon het ontbreken van hydraulische remmen waardoor ik vast kan lopen, maar verder niets. De montage, de kwaliteit van de materialen en de technische oplossingen maken de Master hoger dan de beste KuKirin G2-scooter, en zelfs een van de Kukirin (Kugoo)-scooters, zo niet de beste.

Aan wie raad ik de machine aan? Ik raad de KuKirin G2 Master in de eerste plaats aan aan degenen die willen profiteren van het vuur erin, erop willen rijden en willen genieten van de opwinding die de machine geeft.

Dit betekent niet dat het niet goed zou zijn voor anderen, want in bergachtige en heuvelachtige gebieden zullen de tweede motor en de extra 1000 watt je zeer goed van pas komen, zelfs als je sowieso niet van het racetype bent. Door de uitstekende schokabsorptie zal het geen groot probleem zijn als de kwaliteit van de weg matig of slechter is, het zal geen probleem zijn als je van trottoirs moet springen, en het zal geen probleem zijn als je gebruikt het op lossere, beboste grond.

Zoals ik al schreef, biedt het prestatieniveau van 2 x 3 een zeer breed gebruiksbereik, of de gebruiker nu ervaren of gewoon gevorderd is.

De G2 Master zal goed zijn voor zowel het "hakken" in de stad als op het platteland. Het is goed om naar je werk te gaan, maar ook om met je vrienden uit te gaan naar de buitenwijken van de stad om wat stoom af te blazen.

Voor alle anderen die de voorkeur geven aan een zeer ontspannen, comfortabele rol: ik geef nog steeds de voorkeur aan degene die ik momenteel gebruik KuKirin M5 ProIk raad het van harte onder uw aandacht aan!

De prijs werd aan het einde van het artikel achtergelaten, wat volgens mij niet verschrikkelijk was, aangezien we het hebben over een machine met twee motoren van 2000 watt, die bijna perfect is. Voor de machine, die ook te vinden is in de voorjaarsuitverkoop van Banggood, de KG2MSTHU met een couponcode moeten we op het moment dat we dit artikel schrijven 331 HUF betalen, wat een prijs betekent van amper 000 in dollars. Dit wordt beschouwd als een zeer goed aanbod in deze categorie. Levering vindt uiteraard plaats vanuit een Europees magazijn en uiteraard gratis. Als u zo'n machine wilt, kunt u deze kopen door op de onderstaande link te klikken:

Kukirin G2 Master elektrische scooter